Jesus frå Nasaret

På toget sit ein mann, les i Bibelen. Noterer. Han verkar så trygg. Folk ser på han. Annerkjennande. Kven er han, tenkjer dei. Kanskje prest? Eller, student?

Han noterer. Smiler. Nikkar. Smiler igjen. Kva driv han med?

Toget går sørover. Han skal på ei helgevitjing. Gledar seg litt, men er óg litt spent.  Han tek fram telefonen. Han sender meldingar til sin åndelege mentor. Dei diskuterer Jesus frå Nasaret. Mentoren hans elskar denne mannen. Det har ho gjeve uttrykk for. Han sjølv har lese flittig i Det nye testamentet i det siste, og er begeistra.

Han har vore på leit. Lenge. Har hatt sitt å stri med i livet. Det er noko meiningsberande som har mangla.
Natta sig på. Han duppar såvidt av ein augneblink. Det er morgon, og tid  for togbytte.

Han les og noterer. Noterer og les. Det Nye Testestamentet fasinerer han. Menneska på den tida, var vel omlag som vi er no, tenkjer han.  Det var avundsjuka, begjæret, makta og æra som styrde då, slik som no.

Jesus, var vel eit offer for jantelova. Den eksisterte nok på hans tid óg.
Han lever seg inn i handlingane. Kjenner seg att. Kjenner at han får meir og meir sympati for denne tømrarsonene frå Nasaret.

Han er framme. vert møtt på stasjonen. Helga vert ikkje heilt slik han hadde trudd. Det skjedde mykje, og han møtte mange flotte mennesker. Likevel, sit han att med ei kjenslel av å vere på feil spor.

Like før han la seg den laurdagskvelden, sende han ei melding til mentoren:

- Har hatt det fint i kveld. No har eg bestemt meg for Jesus <3

Svaret tikkar inn neste morgon:

- Fantastisk! Jesus har bestemt seg for deg :-).

Han kjenner seg fri. Det er ikkje det at han er ny på nokon måte, eller har sett "lyset". Langt i frå. Det er berre det at han har bestemt seg for Jesus.

Sigvart Dagsland - Navnet Jesus blekner aldri

Han freistar drøfte dette med tru og tvil, i løpet av helga, men vert avfeid med at:
- Eg trur ikkje. Det finst ingen Gud.

Helga har i grunn vore litt rar, tenkjer han, der han sit på toget på veg nordover att. Det han søkte støtte for, fekk han ikkje. Men han fann noko mykje viktigare. Han fann Jesus.

Han les og noterer. Smiler. Skriv diktet:

Frykt ikkje

alt er mulig
for den som trur

Du veit vel
kven som har

fjerde nattevakt.
(Insp. av Markusevangeliet)

Det vert ein fin togtur


No, nokre veker seinare. Den siste fredagskvelden i februar, er han litt "nede". Men, i det han startar på denne teksten, kjem han inn på det rette sporet att.

Kyrkja har vorte ein del av det nye livet, og høgdepunkta der har vore mange. Det største av alle, var nok Julafta, med salmen "En krybbe var vuggen". Då gret han, og forstod.

Og, endeleg slepp han stå å banke på låste dørar :

Kvifor

har eg stått så lenge

å banka 

på låste dørar

kvifor?

Eg var ikkje 

klar over

at det fanst

ei open dør

ei dør

der nøkkelen

stod i låsen

på utsida

Så gjekk eg

dit ein dag

ikkje trong eg

banke på

ikkje trong eg

forklare meg

eg kom

som eg var

eg kom med

alle mine tankar

med all

mi tvil

med mi

simple tru

Og, eg som trudde

at di dør

var stengt

for slike som meg

Døra stod open

eg følte meg

velkomen inn

det var

ingen spørsmål

det var berre

å sette seg ned

ta i mot

Der fann eg

det eg hadde

leita etter

Så kvifor

gå rundt

å banke på

stengte dørar

Det finst ei

som alltid

er open.

Skage i Namdalen, 3.mars 2015

Rune